1. Ve 2. Elden kaynaklar - Efe Yılmaz

                1. Ve 2. Elden kaynaklar

1.Elden kaynak (Birincil Kaynak): Birincil Kaynak,Akademik disiplin olarak tarih çalışmalarında (orijinal kaynak olarak da bilinir) bir arkeolojik eser, belge, günlük, el yazması, otobiyografi, kayıt veya çalışılan zamanda üretilmiş bir bilgi kaynağıdır. Konu hakkındaki bilginin orijinal kaynağı olarak kullanılır. Benzer tanımlar kütüphanecilikte ve diğer araştırma alanlarında da kullanılabildiği gibi farklı alanlar farklı tanımlar getirebilir. Gazetecilikte, bir birincil kaynak, durum hakkında dolaysız bilgi sahibi bir kişi veya böyle biri tarafından yazılmış bir belge olabilir.

Birincil kaynaklar, onu alıntılayan, yorumlayan veya üzerine dayanarak kurulan ikincil kaynaklardan ayrılırlar. Genellikle, geçmiş tecrübelerden edinilmiş bilgi avantajıyla (veya çarpıtmasıyla) yazılan anlatımlar ikincildir. Bir ikincil kaynak kullanımına göre birincil kaynak da olabilir. Örneğin, bir hatırat, yazarı veya yazarın arkadaşları hakkında yapılan bir çalışmada birincil kaynak olarak değerlendirilebileceği gibi aynı hatırat yazarın yaşadığı kültürü araştırmak istendiğinde ikincil kaynak olarak da kullanılabilir. Belirli tarihsel bağlamlara göre kategorize edilmiş kaynaklar ve neyin çalışıldığına göre "birincil" ve "ikincil" kaynak tanımları göreli terimler olarak düşünülmelidir.

 

2.Elden kaynak (İkinci Elden Kaynaklar) : Olayın gerçekleştiği zamandan sonra oluşan veya devrin kaynaklarından (birinci elden kaynak) yararlanılarak oluşturulmuş kaynaklar. Örneğin tarihçiler tarafından derlenen kitaplar (örneğin Reşidüddin'in Cami-ut Tevarih kitabı,  Şecera-i Türkî kitabı Ebu'l Gazi Bahadır Han), Olayın kahramanları tarafından sonradan yazılan anılar (Mustafa Kemal Atatürk'ün Nutuk'u, Kazım Karabekir'in Birinci Dünya Savaşı Anıları kitabı)

 

Kaynakça:

1.fibiler.com

2.Wikipedia.org

3.Nedir.org